Opvallend is dat ons land ervoor koos om ook het laden van elektrische voertuigen onder het systeem te brengen. Geladen hoeveelheden elektriciteit worden omgezet in energieeenheden die verhandeld kunnen worden met de brandstofsector. Dit betekent een nieuwe financieringsbron voor laadinfrastructuur voor elektrische voertuigen in ons land. De uitrol van laadinfrastructuur zit vandaag op schema in Vlaanderen en Brussel, terwijl Wallonië sterk achterloopt. Toch zijn er bijkomende prikkels nodig om op termijn de doelstellingen te halen. Zeker wanneer alle gewesten de ambitie hebben om tegen 2030 enkel nog zero emissie wagens nieuw in te schrijven, een doelstelling die ons land – volgens EV Belgium – zou moeten stellen om zijn klimaatambities in te vullen.

E-credits als nieuwe inkomstenbron

De Europese Renewable Energy Directive (RED) II verplicht lidstaten om hun brandstoffen groener te maken. Leveranciers van brandstoffen houden daartoe in een elektronisch register van de FOD Economie bij welke volumes hernieuwbare brandstoffen zij op de markt brengen. Jaar na jaar worden de verplichtingen strenger. EV Belgium is bijzonder tevreden dat ons land er onmiddellijk voor koos om ook elektrisch laden grotendeels onder het systeem te brengen. De geregistreerde hoeveelheden hernieuwbare brandstoffen of elektriciteit worden daarbij omgezet in energie-eenheden die dan ook verhandeld kunnen worden. Dit zal leiden tot het ontstaan van een nieuwe markt, en betekent een nieuwe inkomstenbron voor laadinfrastructuur in ons land.

De registratie van e-credits is vandaag echter enkel mogelijk bij (semi-)publiek laden en laden op het werk. Vandaag is het systeem nog niet opengesteld voor thuisladen.

“Aangezien het overgrote deel van de laadbeurten thuis of op het werk verlopen is EV Belgium vragende partij om ook de thuislaadsessies in het e-credits-systeem te integreren”, aldus Jochen De Smet, voorzitter van EV Belgium.

Forse groei publieke laadpunten nodig

Uit prognoses van EV Belgium, op basis van het huidig investeringsvolume en indien we uitgaan van de uitfasering van inschrijvingen van nieuwe ICE-voertuigen tegen 2030 in de 3 gewesten, blijkt dat er nog heel wat inspanningen moeten geleverd worden om de doelstellingen inzake publieke laadinfrastructuur te halen.

Vooral Wallonië loopt vandaag al achter en dreigt de komende jaren nog meer in de problemen te komen. Daar is dringend een inhaalbeweging nodig. Voor Vlaanderen is het maar de vraag of het huidig investeringsritme zal aangehouden worden, en dan nog zal dit niet voldoende zijn na 2027. Brussel zit op schema, maar dan houden we geen rekening met de pendelaars en toeristen: het stadsgewest doet er daarom goed aan de lat nog wat hoger te leggen.

“Zeker wanneer we rekening houden met het feit dat de verhoogde kostenaftrek voor semipublieke laadinfrastructuur bij bedrijven vanaf 2025 wegvalt en dat ook heel wat lopende concessies voor laadinfra aflopen, gaan er op korte termijn tekorten komen inzake publieke laadpunten”, volgens Jochen De Smet. “En ook de elektrische bestelwagens en vrachtwagens komen er snel aan, met bijkomende specifieke noden en types aan laadinfrastructuur.”

Nood aan proactief beleid

De verschillende regeringen gaan dus meteen na de verkiezingen aan de bak moeten willen we de doelstellingen halen. De e-credits gaan daarbij zeker helpen maar zijn op zich niet voldoende.

“De exponentiële groei aan e-voertuigen vereist een slimme en toekomstgerichte aanpak voor het plaatsen van laadpalen, elke regio heeft zijn uitdagingen en daarin staat Wallonië er het slechtste voor” stelt Jochen nog.

Bovenop de uitbreiding van de e-credits naar thuisladen is er volgens EV Belgium ook dringend nood aan (1) nieuwe aanbestedingen op basis van andere concepten dan ‘paal volgt wagen’ (grotere laadpleinen, combinaties met hernieuwbare energie, enz.), (2) een verschuiven van belastingen op elektriciteit naar fossiele brandstoffen (zgn. taks shift), en, (3) bijkomende investeringen in slimme en flexibele elektriciteitsnetwerken, waarbij elektrische mobiliteit een ‘deel van de oplossing’ is.

Dit is allemaal nodig om de kost voor EV-rijders naar beneden te halen, de beschikbaarheid van laadpalen te verhogen en het aandeel groene energie in het energetische aanbod te versterken maar ook de businesscase voor investeringen in (semi-)publieke laadpunten aantrekkelijk te maken.